Ο «Βέλια» ξεκίνησε
από τις ακαδημίες της ΟΦΚ Βελιγραδίου
αλλά σύντομα, σε ηλικία 15 ετών βρέθηκε
στη β’ ομάδα της Βοϊβοντίνα Νόβι Σαντ.
Το ταλέντο του ήταν εμφανές, έτσι δεν
ήταν παράξενο ότι ήταν στην αποστολή
της Εθνικής Νέων της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας
που έφτασε στη 2η θέση της Ευρώπης το
1962.
Ο Βέλκοβιτς επιστρέφοντας από το
τουρνουά επανήλθε στην ΟΦΚ Βελιγραδίου,
ακολούθησε ένα εξάμηνο στην Μπάτσκα
Παλάνκε πριν γίνει μέλος της Βοϊβοντίνα
Νόβι Σαντ, στην α’ ομάδα αυτή τη φορά.
Ήταν μία από τις σπουδαιότερες φουρνιές
της ομάδας του Νόβι Σαντ που κατάφερε
το 1966 να κερδίσει το Πρωτάθλημα
Γιουγκοσλαβίας, όμως ο Βέλκοβιτς εκείνη
τη χρονιά είχε μόνο μία συμμετοχή. Έτσι
αφού βαρέθηκε να βρίσκεται μονίμως
δεύτερος στη σκιά του Ίλια Πάντελιτς,
έφυγε από τη χώρα και βρήκε ομάδα στην
Ολλανδία, την DOS, πρόδρομο
της σημερινής Ουτρέχτης. Μετά από μόλις
ένα χρόνο παραμονής εκεί, μετακόμισε
στην Τουρκία όπου έμεινε 3 χρόνια
περνώντας κάτω από τα δοκάρια των
Άδανασπορ και Μερσίν.
Έπειτα έκανε το
απίθανο βήμα της μετακίνησης στην
Αλ-Καντισίγια του Κουβέιτ όπου έπαιξε
ένα χρόνο κατακτώντας το Κύπελλο της
χώρας. Τελειώνοντας την τοπική σεζόν
τον Δεκέμβριο του 1974, ήταν η ώρα που
πέρασε από τη χώρα μας.
Ήρθε στον Ηρακλή
που έκανε μια μέτρια χρόνια τότε, και κάθισε όσο ακριβώς αναμενόταν με βάση
το παρελθόν του: 6 μήνες, υπερασπιζόμενος
την εστία του «γηραιού» σε 4 αγώνες.
Η
ποδοσφαιρική του περιπλάνηση ολοκληρώθηκε
το 1976 στην ΦΚ Νόβι Σαντ. Πιθανότατα
πάντως να έχει το ρεκόρ του ποδοσφαιριστή
που αγωνίστηκε σε περισσότερους διεθνείς
αγώνες παρά εγχώριων διοργανώσεων!
Στο
ποδόσφαιρο συνέχισε ακολουθώντας την
προπονητική και την... περιηγητική αφού
βρέθηκε να προπονεί στην Αλ-Ουάχαντ
στην Υεμένη και την Μανγκά στη Γκαμπόν
πριν γίνει προπονητής τερματοφυλάκων
στην Παρτιζάν Βελιγραδίου.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου